„Prins Bernhard? Die spaarde olifanten”
SOEST - Prinses Juliana leeft niet meer, prins Bernhard ook niet. Paleis Soestdijk staat dus leeg. Wat moet er met dat grote, mooie witte gebouw gebeuren? Christiaan: „Een bord Te Koop.” Kinderen hebben hun eigen gedachten bij het overlijden van de prins.
Een koninklijk sterfgeval of niet, voor directeur Jacco Gaasbeek van de reformatorische Daniëlschool in Soest begint de dag met een probleem. Verschillende leerkrachten melden zich ziek en Gaasbeek moet maar zien dat hij zijn school draaiend houdt. Invallers bellen dus. Tegen een vader in de gang: „Houd afstand van het personeel, anders ben je morgen ook ziek. Er waart iets rond hier.”
De kinderen van groep 3 hebben donderdagmorgen gewoon hun eigen juf: Janneke van Dijk. Christiaan (6) tovert een vierkant apparaatje uit z’n broekzak. Het telt elke stap die hij zet. Dat waren er vanochtend al 323. Het kereltje geeft een demo. Hij loopt drie stappen en haalt triomfantelijk het wonderlijke apparaatje weer tevoorschijn. Zie je wel, de teller staat nu op 326.”
Constantijn en Floris -opvallende namen vandaag- zijn nog niet op school. Ze staan in de file bij Paleis Soestdijk. Dat geeft de juf een mooi aanknopingspunt om over het overlijden van de prins te beginnen. Net woensdag hebben alle kinderen van de Daniëlschool hun naam op een kaart voor prins Bernhard gezet. De moeder van een van de leerlingen, secretaresse op paleis Soestdijk, zou hem persoonlijk afgeven. Gelukkig is dat niet gebeurd. Seth: „De prins was ziek, werd steeds zieker, maar is toch opeens gestorven.”
Aan wat voor ziekte, wil juf Van Dijk weten. Seth: „Aan kanker. Dat had mijn opa ook, maar die is weer beter. Nu heeft de buurman een beetje kanker.” Hoe oud prins Bernhard is geworden? Het wordt raden: 99, 96, 98, 97? De juf moet helpen: 93. En wat moet er nu allemaal gebeuren? Het wordt een lange lijst: de vlag halfstok hangen, kaarten sturen, begrafenis regelen. En of de kinderen weten waar de prins wordt begraven? Anthonie: „In de kelder. De juf knikt goedkeurend. „Waar precies?” Anthonie: „Onder een kerk in Delft.”
De juf roept de begrafenis van prinses Juliana in herinnering: „Waar was de kerk toen mee versierd?” Floris: „Met slingers.” Christiaan: „Nee, met bloemen.” Het dringt tot de kinderen door dat paleis Soestdijk nu leegstaat. Juf Van Dijk: „Er woont geen prinses meer en ook geen prins meer. Wat moet er nu gebeuren?” Christiaan: „Een bord Te Koop.” „Slopen en een nieuw huis bouwen”, oppert iemand anders. Of: „Misschien kunnen prins Willem-Alexander en prinses Máxima er gaan wonen.”
Ook groep 7/8 praat over het nieuws van de dag. Jacob kreeg woensdag voor sinterklaas een radio. Het ding kwam gelijk goed van pas. Onder de dekens kon hij het nieuws over Bernhard volgen. „Wat weten jullie van de prins?” wil invaljuf Alice Gaasbeek, vrouw van de directeur, weten. Het regent antwoorden. „Hij was de stichter van het Wereld Natuur Fonds.” „Hij spaarde olifanten.” „Hij geloofde niet echt heel erg.” „Hij was Duitser, maar stond in de oorlog niet aan de kant van de Duitsers.”
Halverwege het gesprek komt de ’echte’ juf Marieke Boer binnen. Ook zij heeft in een file gestaan, maar niet bij Paleis Soestdijk. Ze komt uit Groot-Ammers. Onderweg had ze alle tijd om naar de radio te luisteren. „Interessant hoor.”
Ze heeft nog een aardig weetje. „De prins had een villa in het buitenland met de toepasselijke naam ”De vrolijke olifant”. Vrolijk wás Bernhard en van olifanten hield hij ook.”
Er zijn nog geen reacties geplaatst.