Ik denk dat je Goddelijkrecht  MOET hebben....................en ook kinderen kunnen niet aan alleen als ze eg.................oprechtsgronden  bekeerd zijn.......... dan is bij dominee bekent of kerkraad................in Utreg gaan geen

kinderen aan.helaas verdriet me....!!!!! als we naar ons zelf kijken kan nooit..

onze gebedt moet zijn bekeer ons Nu vandaag niet alleen voor avondmaal..dagelijks

Iedereen zou aan het Heilig Avondmaal moeten aangaan die belijdenis heeft gedaan, daar is de belijdenis voor bedoeld. Tegenwoordig (trouwens al lange tijd) doen veel mensen belijdenis omdat dat erbij hoort en omdat je dan niet meer naar Cat. hoeft. Maar je hoeft helemaal nog niet op een bepaalde leeftijd belijdenis doen, je kan op den duur dan van Cath. af maar dat betekent niet automatisch belijdenis.

Doe dit pas als je daar zelf aan toe bent en als je met je hart ja kunt zeggen!

Als er een waarachtige bekering heeft plaats gevonden, en dan bedoel ik ook het eerste stuk van onze belijdenis, de ellende, en je hebt mogen zien dat er een breuk is geslagen tussen de Heere en je hart, en er nog maar 1 gebedje overblijft: Is er dan nog een middel om de verdiende straf te ontgaan en wederom tot genade te komen, en de Heere wil dan naar je omzien, dan is het groot als je aan mag gaan aan de Tafel des Verbonds!

Dit gun ik jullie van ganser harte!!

De volgorde die in de catechismus wordt aangehouden, is niet altijd een vanzelfsprekende volgorde!

In mei heb ik belijdenis gedaan... omdat God voor mij koos, toen ik nog kind was... Hij wilde mij. Hij wilde mijn Vader zijn! Toen ik belijdenis deed, koos ik voor God! En Hij verwachtte mij aan Zijn tafel!

De hoge drempel die er in veel kerken ligt, ligt er in mijn gemeente niet. En ik denk dat het goed is zo. Gods tafel is niet hooggedrempeld.. Hijzelf lag ook aan... Zo wil Hij met Zijn kinderen aanliggen!

Ik citeer:

"Worden we door Christus genodigd tot Zijn tafel? Hij nodigt hongerigen, dorstigen en vermoeiden door zonde en schuld (Matth. 5:6, Joh. 7:37, Matth. 11:28). Zonder schuldbeleving hongeren we niet naar Christus. Maar als de Heere Jezus persoonlijk waarde voor ons krijgt, zullen we tot Zijn gedachtenis het avondmaal mogen houden (Luk. 22:19)."

Ik ben het eens met dat het Heilig Avondmaal geen automatisme moet worden. Maar hier kan ik me niet in vinden. Schuldbeleving is geen voorwaarde om te hongeren naar Christus! Waar wordt in de Bijbel gesproken over schuldbeleving (en dan in het bijzonder als voorwaarde voor honger naar Christus)? Wat vrijer vertaald is schuldbeleving: schuldgevoel. Ik denk dat in deze uitspraak van ds. de Heer het gevaar schuilt dat mensen teveel op hun eigen gevoel afgaan. Heb ik wel een schuldgevoel - zou dan wel eens de grote vraag kunnen worden. Zoals gezegd, hier lees ik niets over in de Bijbel. Ik vind dit puur menselijke logica. De vraag is: heb ik Jezus Christus al aangenomen als mijn Verlosser en Zaligmaker? Dát is de grote vraag. Als het gaat om Avondmaalsgang speelt natuurlijk ook de vraag of je niet in grote zonde leeft, dit is echter iets anders dan één of andere 'schuldbeleving'.

Het is niet zo dat je belijdenis doet dat je ook aan het avondmaal mag. Aan het avondmaal wordt je niet door een dominee gebracht. Je moet een Goddeljk recht hebben wil je aan de avondsmaal tafel mogen komen. En de wachters bij de tafel kunnen mensen wel weigeren dat ze niet aan het avondmaal mogen. bv. als ze onder sensuur staan.  Het is niet van belijdenis en dan avondmaal. Bij sommige kerken is het wel zo. Ik geloof niet dat dat juist is. Wij hebben afgelopen zondag avondmaal gehad en er staat in het avondsmaalformulier nergens als je belijdenis gedaan hebt aan het avondmaal hoort te komen.