Bas van Dijk - 12 dec 2008 18:42 - Gewijzigd: 12 dec 2008 18:42

Liefde tonen door zelfbeheersing

Over verkering, lichamelijk verlangen en zondige begeerte

AMERSFOORT - „Oké jongens, kijk eens naar deze vier begrippen op het bord: vreemdgaan, incest, zelfbevrediging en seks voor het huwelijk. Over de eerste drie zijn we het de vorige les eens geworden: ze passen niet bij hoe God seksualiteit heeft bedoeld. Maar hoe zit dat bij de laatste?”

Godsdienstdocent L. Snoek van het Van Lodensteincollege in Amersfoort laat z’n havo 4-klas diep nadenken. Matthijs, aarzelend: „Als je geslachtsgemeenschap voor het huwelijk wil, begeer je iets wat niet mag.” Anne-Wil reageert er bovenop: „Dat mag je toch wel begeren? Dat hoort erbij als je van elkaar houdt.” Matthijs legt nog een keer uit wat hij bedoelt: „Als je voor het huwelijk geslachtsgemeenschap wil hebben, dan is dát een verkeerde begeerte.”

„Dus”, concludeert Snoek, „seks voor het huwelijk mag niet. Waarom niet?” Ai, eenvoudige vraag waarop het antwoord moeilijk blijkt te zijn. Diederik doet een poging. „Je hebt elkaar nog geen trouw beloofd, dus mag het nog niet.” Matthijs vult aan: „Het is eigenlijk het mooiste wat er nog over is van het paradijs, van het huwelijk.”

Anne-Wil weer: „Ik denk dat God geslachtsgemeenschap heeft bestemd voor getrouwde mensen.” Stilte. Ze draait zich om naar haar zwijgzame klasgenoten: „Hallo allemaal, zeg eens effe wat.” De oproep van Anne-Wil lijkt te werken. Er komen meer antwoorden uit verschillende hoeken.

Scheppingsorde
Snoek citeert 1 Korinthe 7:2. „Maar om der hoererijen wil zal een iegelijk man zijn eigen vrouw hebben, en een iegelijke vrouw haar eigen man.” Zie je, Paulus verbindt hier de intieme beleving van seksualiteit aan het huwelijk. Alleen binnen het huwelijk, waarin een man en een vrouw veiligheid en geborgenheid kunnen geven aan elkaar, past de geslachtsgemeenschap. Dat heeft God al in de scheppingsorde gelegd. Een man zal zijn vader en moeder verlaten, en zijn vrouw aankleven, en zij zullen tot één vlees zijn. Daar heb je het huwelijk: een zelfstandig leven leiden met de vrouw of man die je liefhebt en met wie je een eenheid vormt.”

Het is helder voor de groep: geslachtsgemeenschap hoort alleen thuis in het huwelijk als instelling van God. „Maar er zit nogal wat tussen hand in hand lopen en geslachtsgemeenschap”, stelt Snoek. Instemmend geknik, logisch. „Waar ligt de grens dan?”

„Zoenen mag wel”, beweert Matthijs. „Blijf van die lichaamsdelen van de ander af die je zelf niet hebt”, citeert een ander wat zij eens hoorde.

„Lastig voor jullie”, begrijpt Snoek. „We gaan er over stemmen. Ik noem een daad, jullie geven door je hand op te steken aan of het mag . Daar komt de eerste: elkaar een kus geven.”

Alle handen gaan omhoog. „De volgende: tongzoenen.” Sommige handen gaan gelijk omhoog, sommige wat langzamer, iets minder dan de helft helemaal niet.

„Heel dicht bij elkaar staan, zodat je elkaars lichaam voelt.” Vrijwel alle handen vliegen omhoog.

Rummikub
Het lijstje is nog niet afgewerkt. „Heel lang samen op de slaapkamer zijn met elkaar.” Ongeveer de helft steekt gelijk z’n hand omhoog. „Het ligt eraan”, vindt Matthijs, „als je gewoon rummikub zit te doen, is er niks aan hand, lijkt me.”

Snoek maakt een kanttekening. „Het is belangrijk dat je veel samen bent om te praten, om in de Bijbel te lezen en te bidden met elkaar. Dat is de beste manier om elkaar in het hart te kijken. Zo leer je elkaar echt kennen. Dat wil je toch? Maar omdat je van elkaar houdt, kan het niet anders of je lichaam heeft aantrekkingskracht op de ander. Die kan zo sterk worden dat je de beheersing verliest. Daar moet je voor waken als je samen bent.”

Snoek gaat nog een stapje verder. „Elkaars geslachtsdelen strelen op de kleren.” Alle handen blijven naar beneden. Nee, toch niet, een enkele gaat aarzelend omhoog.

Henk: „Waarom niet, je hebt dan toch niet echt geslachtsgemeenschap?” Floris vindt het onzin. „Waarom zou je daar aan moeten zitten?” Voor Matthijs is het duidelijk. „Hoe meer je doet, hoe dichter je bij geslachtsgemeenschap komt.”

Uitslaande brand
Het blijkt allemaal toch niet zo simpel te liggen als het aanvankelijk leek. Snoek: „Weet je wat het is? In je leeft de begeerte. Oorspronkelijk betekent dat woord ”uitslaande brand”. Een vlam van liefde, van gezond lichamelijk verlangen, is goed. Maar voor je het weet is het een uitslaande brand en ga je te ver.”

Elke keer als Snoek deze les geeft, blijven de handen bij hetzelfde punt naar beneden, vertelt hij de klas. „Daar ligt kennelijk een grens die we allemaal aanvoelen. Een grens die God gesteld heeft. Hij weet als Schepper precies wat het beste voor ons is. Het meest intieme heeft Hij bestemd voor het huwelijk. Wees er zuinig op. Je toont echt liefde en respect voor de ander als je zelfbeheersing kunt opbrengen. Blijf daarom ver genoeg van de grens.”

Dit is deel 5 in een serie over liefde. Volgende week deel 6.