Geplaatst:23 jun 2009 09:48 - Gewijzigd: 23 jun 2009 09:48

CHECK: Wandelende walvis en haarloze hyena

„De afstammingslijn van de walvis is een van onze meest terechte succesverhalen”, beweert dr. Ray van het wereldberoemde Smithsonian Museum in Washington. Heeft hij recht van spreken?

De walvis zou afstammen van landzoogdieren: van een hyena-achtige Pachyaena, een katachtige Sinonyx of een nijlpaard. Maar de fossiele nijlpaard verscheen pas na de eerste walvissen. Hij kan dus geen voorouder zijn.

En de Pachyaena of de Sinonyx dan? „Die hebben niets te maken met de walvis”, weet dr. Gingerich, hoogleraar biologie aan de Universiteit van Michigan.

Het evolutieverhaal vertelt dat uit de Pachyaena of de Sinonyx een ‘wandelende walvis’ is ontstaan. Maar die ‘walvis’ bleek een uitgestorven krokodillensoort te zijn.

Een verre nakomeling van de wandelende walvis zou Rodhocetus zijn, een visachtig dier dat wordt getekend met vier vinnen en een walvissenstaart. Volgens Gingerich klopt die tekening van geen kanten. Het fossiel heeft bijvoorbeeld niet eens een staart.

Maar stel, het evolutieverhaal klopt en een hyena is veranderd in een walvis. Wat moet er binnen 10 miljoen jaar gebeuren? Minstens negen aanpassingen: De hyena krijgt een rugvin; zijn staart wordt geschikt voor voortbeweging; zijn tanden veranderen in baleinen; het haar verdwijnt en er ontstaat een blubberlaag; één neusgat verplaatst zich naar de rug; de voorpoten veranderen in borstvinnen; hij groeit van 75 kilogram naar 160 ton; de oren kunnen tegen de waterdruk op 750 meter diepte; en de achterpoten verdwijnen.

Als elk van de negen veranderingen één nieuw eiwit vraagt, elk nieuw eiwit honderd aminozuren, elk aminozuur drie DNA-letters, dan zijn 2700 nieuwe DNA-letters nodig. De kans dat dit spontaan gebeurt is 1 op 364 met 1625 nullen, nog kleiner dan dat iemand 200 jaar achter elkaar de Staatsloterij wint.

Stel jouw vraag op achterkrant@refdag.nl.

www.refdag.nl/darwin.